با بیماری که وسواس فکری دارد، اینگونه رفتار کنید
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۳۳۶۱۱
بهترین رفتار با بیمار وسواس فکری OCD + حمایت مشکلات اطرافیان فرد وسواسی اطرافیان چگونه می‌توانند کمک کنند؟ ۱. درک اختلال وسواس و علائم آن ۲. عدم تقویت رفتارهای وسواسی در فرد ۳. دریافت کمک تخصصی دارو‌درمانی رفتار‌درمانی خانواده‌درمانی ۴. مقابله با رد کردن درمان از سوی فرد وسواسی سخن آخر بهترین رفتار با بیمار وسواس فکری OCD + حمایت
به گزارش اقتصاد آنلاین، به همین دلیل قصد داریم در این مقاله به نحوه برخورد اطرافیان فرد وسواسی و روند بهبودی مبتلایان بپردازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زندگی با شخصی که مبتلا به وسواس است، بسیار دشوار، خسته‌کننده و رنج‌آور است. اعضای خانواده و دوستان ممکن است عمیقا درگیر سبک زندگی فرد مبتلا شده و مجبور شوند که مسئولیت بسیاری از فعالیت‌های روزمره را که شخص وسواسی قادر به انجام آنها نیست، به عهده بگیرند.
فرد وسواسی می‌تواند ساعت‌های زیادی از یک روز خانواده را به خود اختصاص دهد و این موضوع ممکن است به‌شدت بر کار، تحصیل، آرامش و روابط خانوادگی او تأثیر منفی بگذارد.
اما تبعات زندگی با فرد وسواسی به همین‌جا ختم نمی‌شود و گاها سلامت روان کل خانواده را به‌خطر می‌اندازد.
افراد مبتلا به وسواس معمولا از اینکه وسواس فکری و یا عملی آنها غیر‌منطقی و بیش از حد است، آگاه هستند، اما در عین حال نمی‌توانند بر آنها کنترل داشته باشند یا در برابرشان مقاومت کنند.
در عین حال در اغلب موارد، اطرافیان نیز راه‌های ارتباط با مبتلایان را نمی‌دانند و با رفتارهای خود باعث وخامت اوضاع می‌شوند. معمولا سؤالات رایجی که خانواده‌ها در این شرایط مطرح می‌کنند این است که:
فرد مبتلا چه زمانی به کارهای خود پایان می‌دهد؟
آیا آنها وظیفه دارند که وضعیت موجود را تحمل کنند؟
آنها برای کمک چه کاری می‌توانند انجام دهند؟
اطرافیان چگونه می‌توانند کمک کنند؟غالبا تلاش‌های اطرافیان برای کمک به فرد مبتلا به OCD رد می‌شوند یا ناکارآمد هستند و سبب میشود که اعضای خانواده احساس ناتوانی کنند. در ادامه چهار توصیه در مورد چگونگی کمک به افراد وسواسی آورده شده است:
درک اختلال وسواس و علائم آن
عدم تقویت رفتارهای وسواسی در فرد
دریافت کمک تخصصی
مقابله با رد کردن درمان از سوی فرد وسواسی
۱. درک اختلال وسواس و علائم آنافراد مبتلا به وسواس اغلب به‌دلیل نیاز به انجام اعمال اجباری، احساس نا‌امیدی و پریشانی می‌کنند. هنگامیکه اعضای خانواده و دوستان در مورد اختلال وسواس آگاهی بیشتری داشته باشند، پشتیبانی مبتلایان آسان‌تر انجام میشود.
بسیاری از افراد OCD ترس شدیدی را در رابطه با اتفاقات وحشتناکی که ممکن است برای خود یا دیگران رخ دهند، تجربه می‌کنند و نسبت به رفتار خود دائماً تردید دارند و به‌دنبال تأیید دیگران هستند. تأیید مداوم این افراد و آرام کردن ذهن پر‌تلاطم آنها یکی از اموری است که اطرافیان را خسته و خشمگین می‌سازد. اما اگر نزدیکان بدانند که این موارد از علائم این اختلال بوده و خارج از کنترل شخصیت OCD هستند، مطمئناً بهتر و با آرامش بیشتری با آن برخورد می‌کنند.
علاوه بر این، تصورات رایج غلطی در رابطه با اختلال وسواس وجود دارند. اطرافیان غالبا چنین می‌پندارند که وسواس شخص در اثر عوامل زیر ایجاد شده است:
تنبلی
عدم وجود اراده
فرزند پروری بد
تروما (آسیب روحی)
چنین تصورات غلطی منجر به سرزنش فرد مبتلا و القای احساس گناه به او می‌شوند و از آنجایی‌که افراد OCD غالبا از اضطراب و افسردگی نیز رنج می‌برند، چنین رفتار‌هایی تأثیر بسیار مخربی بر آنها خواهد گذاشت.
منابع زیادی در رابطه با اختلال وسواس در دسترس هستند که می‌توانند به رفع سوء‌تفاهم‌ها و نگرانی‌های مربوط به این مشکل روانشناختی کمک کنند که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
کتاب‌های روانشناسی
پادکست‌ها
کارگاه‌های آموزشی
وب‌سایت‌های پزشکی و روانشناسی
منابع اجتماعی مانند خطوط تلفن روانکاوی و گروه‌های حمایتی
پزشک خوب به شما کمک میکند بهترین روانشناسان را در کوتاه‌ترین زمان و در نزدیکی محل زندگی خود پیدا کنید
۲. عدم تقویت رفتارهای وسواسی در فردخانواده و دوستان غالبا تصور می‌کنند که تنها راه کاهش پریشانی فرد مبتلا به OCD این است که خواسته‌های او را اجابت کنند و بدین ترتیب درگیر رفتارهای OCD می‌شوند. به‌عبارت دیگر اطرافیان فکر می‌کنند که اگر درخواست فرد وسواسی را انجام دهند، بسیار راحت‌تر از تحمل اضطراب طولانی، گریه کردن و جروبحث با او است.
در حالی‌که چنین برخورد‌هایی، الگوهای رفتاری هستند که OCD را تثبیت می‌کنند و مانعی برای بهبود یافتن فرد هستند.
کاهش درگیر شدن در رفتارهای وسواسی فرد بسیار دشوار است، به‌ویژه اگر برای مدت‌زمان طولانی انجام می‌شده است.
اما عادی‌سازی روال زندگی خانوادگی و عدم مشارکت در تقویت رفتارهای OCD بسیار مهم است. این کار باید به‌صورت تدریجی و ترجیحاً به‌عنوان بخشی از یک برنامه رفتار‌درمانی شناختی (CBT) انجام شود.
توجه داشته باشید که توقف ناگهانی پاسخگویی به درخواست‌ها و نیاز‌های فرد مبتلا می‌تواند موجب ناراحتی شدید او شده و منجر به افزایش علائم وسواس، اضطراب و افسردگی شود.
۳. دریافت کمک تخصصیوسواس جزو اختلالات روانشناختی سمج است، یعنی روند درمان آن طولانی بوده و نیازمند استمرار و مداومت است و باید به محض مشاهده رفتارهای وسواسی در فرد به روان‌درمانگر مراجعه کرد. معمولاً روش درمان وسواس، ترکیبی از دارو‌درمانی، رفتار‌درمانی و خانواده‌درمانی می‌باشد.
دارودرمانیداروهای مختلفی وجود دارند که روی افراد مبتلا به وسواس اثر مفیدی دارند. داروهایی که به‌طور معمول تجویز می‌شوند، داروهایی هستند که روی یک ماده شیمیایی موجود در مغز به نام سروتونین تأثیر می‌گذارند، چرا‌که اعتقاد بر این است که سطح سروتونین در مغز با اختلال وسواس در ارتباط است.
تعدادی از داروهای مسدود‌کننده سروتونین به‌عنوان داروی ضد‌افسردگی به بازار عرضه می‌شوند. این داروها روی افراد وسواسی اثر مثبتی دارند، زیرا بسیاری از مبتلایان به OCD علاوه بر وسواس، از علائم افسردگی همچون از دست دادن علاقه و انرژی، تمرکز ضعیف، مشکل در خواب، کاهش میل جنسی و حتی افکار خودکشی رنج می‌برند.
لازم به ذکر است که دارو‌درمانی به‌تنهایی برای درمان این اختلال مؤثر نیست و باید همراه با رفتار‌درمانی و خانواده‌درمانی انجام شود.
رفتاردرمانیرفتاردرمانی شناختی (CBT) یک درمان اثربخش برای وسواس است که گاهی همراه با دارو‌درمانی و گاهی به‌تنهایی استفاده میشود. روش مواجهه و بازداری از پاسخ (ERP) از مؤلفه‌های مؤثر رفتار‌درمانی شناختی برای درمان وسواس است.
برای اجرای روش درمانیERP ، ابتدا باید فهرستی از موقعیت‌ها، اشیاء، تصاویر، افکار یا تکانه‌هایی که فرد وسواسی از مواجهه با آنها می‌ترسد یا اجتناب میکند، ایجاد شود.
برای کاهش علائم، مبتلایان باید خود را مستقیماً و به‌صورت تدریجی در معرض شرایط مذکور قرار دهند. در مرحله بعد، فرد برای مقاومت یا حداقل به تأخیر انداختن اجبار‌هایی که در برابر این شرایط احساس میکند، تشویق میشود.
با تکرار روش مواجهه و بازداری از پاسخ، فرد مبتلا می‌آموزد که در صورت مواجه شدن با شرایطی که از آنها فراری است، اتفاق بدی نخواهد افتاد و اضطراب او کاهش می‌یابد. البته گاهی روش EPR در ابتدا باعث افزایش اضطراب میشود، ولی در صورت ادامه درمان در‌نهایت به کاهش علائم وسواس و اضطراب منجر میشود.
خانوادهدرمانیایده اصلی خانواده‌درمانی این است که نشانه‌های بیماری فرد هنگامیکه در بافت الگوهای تعاملی خانواده ارزیابی می‌شوند، بهتر قابل درک و شناخت هستند.
مداخلات خانواده در کنار دارو‌درمانی و رفتار‌درمانی نقش مؤثری را در بهبود فرد مبتلا ایفا میکند.
یکی از انواع خانواده‌درمانی که در درمان وسواس استفاده میشود، روش رفتار‌درمانی چند خانواده (Multi-Family Behavioral Treatment) است که توسط روان‌درمانگر ارائه میشود. اگر خانواده در قالب گروه‌های حمایتی از این روش درمانی برخوردار شود، به آن گروه‌درمانی چند خانواده (Multifamily Psycho-Educational Group) گفته میشود.
هدف خانواده‌درمانگران یا گروه‌های حمایتی این است که به فرد و اعضای خانواده او در رابطه با پیامد‌های اختلال وسواس فکری-عملی، تأثیر این اختلال بر خانواده و نحوه کنار آمدن با آن آموزش دهند. با این روش، درک متقابل طرفین از مشکل موجود افزایش پیدا میکند و اعضای خانواده همسو با یکدیگر در جهت درمان فرد مبتلا گام بر‌می‌دارند. علاوه بر این، روان‌درمانگر در خلال جلسات درمانی تلاش میکند تا فشار روحی موجود بر اعضای خانواده را نیز کاهش دهد.
۴. مقابله با رد کردن درمان از سوی فرد وسواسیفرد وسواسی در برخی موارد، ابتلا به این اختلال را انکار میکند یا از هر نوع درمانی اجتناب میکند. گاهی نیز ممکن است فرد مبتلا در اثر طولانی شدن روند درمان، از ادامه آن امتناع کند. در این شرایط اطرافیان فرد مبتلا می‌توانند از روش‌های زیر برای شکستن مقاومت فرد وسواسی استفاده کنند:
مقالات، نوارهای ویدیویی یا نوارهای صوتی آموزشی مربوط بهOCD را به خانه ببرید. استفاده از این منابع را به فرد وسواسی پیشنهاد کنید و یا آنها را در مکانی قرار دهید که نگاهشان به آن بیفتد و به‌تنهایی آن را بخوانند یا گوش دهند.
با اطمینان به شخص مبتلا بگویید که افراد زیادی از طریق درمان‌های موجود به کاهش چشمگیر علائم دست یافته‌اند و افراد دیگری نیز با همین مشکلات وجود دارند.
به فرد مبتلا پیشنهاد دهید که به کلینیک‌های روانشناسی مراجعه یا در گروه‌های حمایتی آنلاین شرکت کند و با افرادی که OCD دارند، صحبت کند.
در مورد نیاز به همکاری او برای رفع شدن این اختلال صحبت کنید و به او بگویید که بسیاری از کار‌هایی که شما انجام می‌دهید، برای پشتیبانی و کمک به او است و قصد رها کردن یا آزار او را ندارید.
درمان اختلال وسواس با افزایش سن سخت‌تر میشود پس اگر شما یا اطرافیانتان درگیر این مسئله هستید هرچه زودتر برای درمان آن اقدام کنید.
سخن آخرهمانطور که بیان شد، روند درمان اختلال وسواس طولانی و دشوار است و با افزایش سن نیز شدت می‌یابد. بنابراین، شما هر چه زودتر به روان‌درمانگر مراجعه کنید، نتایج بهتری کسب خواهید کرد.
همچنین به یاد داشته باشید که این اختلال اغلب به‌صورت کامل رفع نمی‌گردد، ولی کیفیت زندگی مبتلایان تا میزان قابل‌ملاحظه‌ای بهبود می‌یابد.
منبع: پزشک خوب
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: وسواس فکری رفتار های وسواسی در فرد گروه های حمایتی خانواده درمانی مبتلا به وسواس اختلال وسواس اعضای خانواده رفتار درمانی اطرافیان فرد روان درمانگر تقویت رفتار دارو درمانی وسواس فکری فرد وسواسی فرد مبتلا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۳۳۶۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک موضوع مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمی‌دانند | در مواجهه با آلرژی برخی پزشکان، بیماران را دچار سوءتغذیه می‌کنند
همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: آمار ابتلا به بیماری‌های آلرژیک در جهان به سرعت در حال افزایش است و متخصصان معتقدند به دلیل صنعتی شدن دنیای مدرن، تغییر الگوی زندگی‌ها، مدل ساختمان‌سازی‌ها، آلودگی هوا و تغذیه این آمار همچنان رو به افرایش خواهد ماند.
در ایران تقریبا ۲۰ درصد از جمعیت دچار یکی از انواع بیماری‌های آلرژیک هستند. آماری که در سال‌های اخیر افزایش بیشتری یافته است. به طوری که از هر ۲ ایرانی، تقریبا ۱ نفر به یکی از بیماری‌های آلرژیک مبتلا است.
درباره آلرژی چند تصور اشتباه بین خیلی از مردم وجود دارد؛ این که این بیماری تنها مختص دوره کودکی است و فرد در بزرگسالی به آن مبتلا نخواهد شد، این که آلرژی بیماری نیست و فقط نوعی حساسیت ساده است، این که پرهیز غذایی شدید می‌تواند به کنترل آلرژی کمک کند و این که آلرژی هرگز درمان نخواهد شد.
یک نکته مهم درباره آلرژی که خیلی‌ها نمیدانندخیلی از افراد به دلیل داشتن شناخت اندک از آلرژی نمی‌دانند که این عارضه، واکنش طبیعی سیستم ایمنی بدن است و زمانی ایجاد میشود که سیستم ایمنی، ماده‌ای را که معمولاً برای بدن بی‌ضرر است (مثل گرده گیاهان)، به اشتباه به عنوان ماده‌ای خطرناک و مضر شناسایی میکند و برای دفاع از بدن علیه آن ماده وارد عمل میشود. و به این ترتیب، بیماری آلرژی بروز میکند و فرد را درگیر میکند.
دکتر محمدحسن بمانیان، فوق تخصص آلرژی و آسم و دبیر انجمن آسم و آلرژی ایران به همشهری‌آنلاین می‌گوید: آلرژی، یک مکانیزم طبیعیِ سیستم ایمنی در برابر عوامل محیطی است. البته برخلاف تصور عمومی درباره این که آلرژی هیچ درمانی ندارد، آلرژی درمان قطعی دارد. به طوری که دیگر نیاز نیست بیمار دارو مصرف کند. البته نه همه آلرژی‌ها. مثلا کسانی که به نیش زنبور آلرژی دارند، بیماری‌شان قابل درمان است. به شرط آن که فرد خوددرمانی نکند.
به گفته این فوق تخصص آلرژی، آلرژی، یک بیماری مزمن است که طی یک دوره و بازه زمانی و با داروها و روش‌هایی که پزشک به بیمار ارائه می‌دهد، کنترل میشود.
این ایمونولوژیست درباره چگونگی تشخیص آلرژی از عفونت‌های ویروسی هم توضیح می‌دهد: موردی که آلرژی را از عفونت‌های ویروسی متمایز میکند، این است که در آلرژی‌ها خارش، یک علامت غالب است؛ خارش چشم، گلو و گوش.
تبعات خطرناک بی‌توجهی به آلرژیبمانیان در پاسخ به این سؤال که آیا افرادی که برای کنترل آلرژی اقدام به خوددرمانی با مصرف آنتی‌هیستامین و اسپری بینی و ... می‌کنند، قابل تایید است، می‌گوید: آلرژی، یک بیماری است و باید درمان شود. آلرژی‌های شدید اگر درمان نشوند، باعث ایجاد اختلالات دیگری می‌شوند؛ مثل اختلالات خواب، انواع اختلالات گوش و انواع اختلالات چشمی. مثلا فردی که آلرژی چشمی دارد، به علت خارش مدام چشم‌ها مجبور است همیشه چشم‌های خود را با فشار بخاراند. خب با این کار فشار چشم‌ها بالا می‌رود، احتمال بروز آب مروارید افزایش پیدا میکند، ممکن است عیوب انکساری مثل آستیگمات برای چشم ایجاد شود، حتی بعضی‌ها کارشان به نیاز به پیوند قرنیه می‌کشد.
بیشتر بخوانید؛
خیلی‌ها نمی‌دانند چرا گرفتار آلرژی شده‌اند آلودگی هوا چطور باعث بروز بیماری‌های تنفسی میشود؟ | آلرژی بعد از ۵۰ سالگی هم فرد را مبتلا میکند برای خلاص شدن از آلرژی‌های بهاری چه کنیم؟ | عوامل و علائم آلرژی را بشناسیداین استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: در آلرژی‌های بینی مثلا ممکن است حس بویایی و چشایی فرد از دست برود و کیفیت زندگی خیلی پایین بیاید. ممکن است آلرژی در حنجره منتشر شود و صدای فرد برای همیشه تغییر کند، ممکن است به گوش میانی گسترش پیدا کند و باعث کاهش شنوایی فرد شود. حتی می‌تواند به ریه‌ها برسد و ایجاد آسم کند. همچنین مواردی از آلرژی‌های بینی را داریم که به پولیپ ختم میشود. پولیپ هم چون باعث انسداد بینی میشود و نوع تنفس، تنفس دهانی میشود، فرم فک در طولانی‌مدت تغییر میکند و اگر کودکی آلرژی داشته باشد و درمان نشود، در بزرگسالی نیاز به ارتودنسی و جراحی فک پیدا میکند. پس آلرژی یک حساسیت ساده نیست که از کنارش بگذریم و حتما باید درمان شود.
آلرژی، بیماریِ مخصوص کودکان نیستدکتر سیدعلیرضا مهدویانی، فوق تخصص آلرژی هم در پاسخ به این سؤال که آیا آلرژی، بیماری مختص کودکان است، می‌گوید: علائم آلرژی در کودکان بیشتر مشاهده میشود تا بزرگسالان. اما این موضوع به این معنی نیست که فقط کودکان به آلرژی مبتلا می‌شوند. در هر سنی امکان ابتلا وجود دارد. حتی در بالای ۵۰ سالگی.
این فوق تخصص آلرژی در توضیح بهتر این موضوع، بیماری آلرژی را تعریف میکند و می‌گوید: آلرژی، افزایش حساسیت نسبت به عوامل محیطی و خارجی است که به خودی خود برای بدن ضرری ندارند، اما سیستم ایمنی بدن، آنها را دشمن و بیگانه تشخیص می‌دهد و علیه آنها به دفاع برمی‌خیزد و چون سیستم ایمنی در کودکان ضعیف‌تر است و پاسخ‌دهی سیستم ایمنی در دوران کودکی بیشتر صورت می‌گیرد، علائم آلرژی در آنها نسبت به بزرگسالان بیشتر مشاهده میشود. پس دلیل اصلی بروز بیشتر آلرژی در بچه‌ها این است.
به گفته مهدویانی، گاهی هم عوارض دارویی باعث بروز آلرژی در فرد میشود که به آن می‌گوییم "آلرژی دارویی" و ممکن است با افزایش سن، شدت آلرژی هم بیشتر شود.
آیا پرهیز غذایی درست است؟مهدویانی درباره پرهیزهای غذایی شدید که برخی متخصصان برای کنترل آلرژی کودکان و بزرگسالان تجویز می‌کنند، اشاره میکند و می‌گوید: برخی همکاران پرهیزهای غذایی شدید و طولانی‌مدت به بیمار مبتلا به آلرژی می‌دهند. به طوری که ممکن است فرد – کودک یا بزرگسال – دچار مشکلات دیگری ازجمله سوءتغذیه شود. ما نمی‌گوییم رژیم غذایی ازسوی بیماران مبتلا به آلرژی جدی گرفته نشود، ولی مواد غذایی اصلی نباید طولانی‌مدت از رژیم بیمار حذف شود.
دکتر مهدویانی می‌گوید: آلرژی انواع دارد و بعضی از انواع آن اصلا ربطی به رژیم غذایی ندارند. یعنی خیلی از افراد اصلا به غذا آلرژی ندارند و مثلا آلرژی بینی دارند که در بهار شدت می‌گیرد. درضمن همه افراد، همه آلرژی ها را با هم ندارند. تشخیص این نکته از طرف پزشک خیلی مهم است. فقط اگر افزایش حساسیت در گوارش فرد اتفاق بیفتد، میشود آلرژی غذایی. بقیه آلرژی‌ها ربطی به مواد خوراکی و غذا ندارند.
او تاکید میکند: اتفاقی که اکنون رخ می‌دهد، این است که وقتی یک بیمار مبتلا به آلرژی به متخصص مراجعه میکند، آنقدر توسط بعضی از همکاران پزشک تحت اجتناب‌های غذایی قرار می‌گیرد که بیمار گاهی دچار سوءتغذیه میشود.
این فوق تخصص آلرژی تاکید میکند: مثلا ما به بیمار می‌گوییم شما آلرژی غذایی نداری و او می‌پرسد "یعنی می‌توانم فست‌فود و سس و فلفل و ... بخورم؟" وقتی ما می‌گوییم آلرژی غذایی نداری، یعنی نسبت به مواد غذایی اصلی مثل شیر، گندم، تخم مرغ، برنج و ماهی حساسیت نداری. این به این معنا نیست که شما آزاد هستید که سس و مواد افزودنی و نگه‌دارنده و ... بخورید. اینها در حیطه آلرژی نیست؛ اینها مواد تحریک‌کننده است که هر فردی – نه فقط مبتلایان آلرژی - اینها را بخورد، ممکن است دچار تحریک گلو، سرفه و ... شود.
کد خبر 848679 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سلامت خبر مهم بیماری آلرژی بیماری - بیمارستان
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند